We zijn alweer op de helft van het seizoen! Het zesde weekend van dit seizoen is voorbij en het was een weekend waarin alles voorbijkwam. Thruxton is een heel snel circuit en is zelfs benoemd tot het snelste circuit van Engeland. Vorig jaar hebben we hier al heel veel ongeluk gehad omdat het motorblok toen al na 6 minuten kapot ging en we het hele weekend niet hadden kunnen rijden. Dit jaar hebben we gelukkig wel alle sessies kunnen rijden maar het geluk was er niet veel beter op…

Vrijdag begon goed met de vrije training, het was een nieuwe baan voor mij en de opdracht was dan ook om rustig lijnen te rijden en te zorgen dat de lijnen goed waren voordat ik ging pushen. Ik zat in een goede flow en ondanks dat ik nog niet aan het pushen was en gewoon lekker mijn ronden reed kon ik mee in de top 10 tijden. Na ongeveer 15 minuten kwam een rode vlag situatie door een crash van een andere rijder en dit gaf me even tijd om te rusten en te denken wat we verder in de sessie gingen doen. Ik besloot nog niks aan de motor te veranderen maar eerst eens even een paar rondjes te gaan pushen. Dit ging lekker en ondanks dat ik helemaal alleen reed kon ik toch goede tijden produceren. Ik sloot de sessie als 12e af wat zeker niet slecht was voor de eerste keer.

Photo credit: Christopher Brown - Raceline Images

Voor kwalificatie 1 later die middag besloten we om wat aan de voorkant te veranderen omdat het gevoel bij het insturen niet helemaal goed was. Ik ging als een van de eerste de baan op maar kwam vast te zitten achter een KTM die ik niet voorbij kwam. Nadat ik me iets terug had laten zakken kon ik beginnen met pushen maar de voorkant van de motor was door de verandering nog minder goed geworden dus kwam ik binnen om dit terug te zetten. Toen ik naar buiten ging kwam ik achter Eliot Lodge te zitten, Eliot is normaal gesproken zo rond de zevende plek te vinden en ik kon goed bij hem aanpikken. Ik zat dicht achter hem toen hij in een van de snelste bochten een ongelofelijk zware higsider kreeg. Ik zat hier dicht achter en moest dus even van het gas. Gelukkig was Eliot oke en kon ik mijn ronde afmaken naar een goede rondetijd. De ronde daarna was ook snel en die reed ik alleen. Ondanks dat ik mezelf weer verbeterd had zakte ik toch iets terug naar de 15e plek. ’s Avonds hebben Jerry en ik de data goed bestudeerd en daar was te zien dat ik toch nog een hoop tijd verloor in mijn snelste ronden in vergelijking met de andere. Dit was natuurlijk niet goed maar het gaf wel hoop voor de zaterdag want er zat dus zeker nog wel een snellere ronde in.

De tweede kwalificatie was om 11:40 op zaterdagochtend. Het was onwijs lekker weer met 32 graden buitentemperatuur en een baantemperatuur die op kon lopen tot 45 graden. We besloten om een harde voorband in de motor te zetten omdat deze in de snelle bochten meer stabiliteit zou geven. Gelukkig werkte het weer ook mee want deze harde band levert niet genoeg grip onder de 35 graden baantemperatuur. Ik begon lekker en gelijk in mijn eerste ronden was ik al even snel als op de vrijdag. Ik liet me na een paar rondjes weer iets terug zakken en ging toen twee ronden echt pushen. De eerste ronden was heel erg snel en bracht me tot de 10e plek, in deze ronden werd ik nog iets opgehouden door een langzamere rijder. De ronden daarna was nog sneller tot ik bij de snelste bocht van het circuit aankwam. Hier rijd je vol gas zes, draai je het gas een beetje dicht maar niet helemaal en begin je weer met opbouwen van het gas, dit zorgt ervoor dat je met ongeveer 200 km/h door deze bocht ging. Ik was iets te vroeg met insturen en hierbij raakte ik een hobbel, werd de motor instabiel en verloor ik de voorkant. Ik probeerde nog wel om hem weer overeind te houden maar dit mocht niet lukken. In het gras begon de motor te rollen en vliegen. Zelf ging ik ook meerdere keren over de kop. Zelf had ik gelukkig op een schaafwondje niets maar de motor was erg beschadigd.

De race was al in drie uur en we moesten dus heel snel alles maken. Dit koste ons ongeveer twee uur en met nog een uur te gaan was alles eindelijk klaar en liep de motor weer. Hier wil ik mijn vader, Jerry en Bert Deroue heel erg voor bedanken want zij hebben ontzettend hard gewerkt en er alles aan gedaan zodat de motor weer klaar stond voor de start van de eerste race.
Deze race werd er een om snel te vergeten… mijn start was vrij goed alleen ik miste het vertrouwen in de beginfase van de race. Hierdoor werd ik aan alle kanten voorbij gereden en moest ik me door het veld heen knokken. Hierdoor kon ik geen lekker ritme vinden en lukte het me ook niet om een snelle ronden neer te zetten. Ik heb de hele race gevochten maar kwam met een slecht gevoel de race uit. Wel werd ik gelukkig nog 14e in mijn klasse maar dit was niet wat we gehoopt hadden. Door de slechte race en het gevecht was het me niet gelukt om een snelle rondetijd neer te zetten wat ervoor zorgde dat ik de zondagrace vanaf de 22e plek moest starten. Dit was verre van de 11e plek die we gehoopt hadden voor de kwalificatie die ochtend. Het belangrijkste was nu om mijzelf te resetten en weer vertrouwen op de motor te krijgen.

De warm-up ging dan ook al een stuk beter, zonder echt te pushen gingen de rondentijden weer wat naar beneden en begon ik me weer vertrouwd te voelen op de motor. Ik eindigde als 14e en dat was niet al te slecht.

Voor onze race begon het wat te spetteren maar gelukkig bleef het droog. Ik had een goede start alleen zat klem in het begin van de race. Naarmate de race vorderde begon ik mezelf rustig maar gestaagd in het veld op te werken en haalde ik steeds meer mensen in. Op een gegeven moment lag ik zelfs op de 12e plek en waren we in een gevecht met 12 man om deze plek. Dit was onwijs gaaf en ik wist me goed stand te houden voorin de groep. Ik had een plan en ik wist hoe ik het moest doen om als eerste van deze groep over de streep te komen maar helaas mocht het allemaal weer niet lukken. Één ronde voor het einde van de race begon de motor hevig te stotteren en stopte er zelfs even helemaal mee wat ervoor zorgde dat ik hem aan de kant moest parkeren. Dit was onwijs jammer want ik was er zeker van dat ik 11e in mijn klasse had kunnen worden. Het bleek om een kabelbreuk te gaan die de stroom van de motor uitschakelde en zo dus ook de benzinepomp. Dit was onwijs jammer want ik had echt plezier in deze race en ik had gehoopt om hem op de 11e plek uit te kunnen rijden.

Gelukkig hebben we het probleem kunnen vinden want over 6 dagen vertrekken we alweer naar Brands Hatch GP. Ik heb er zin in want Brands Hatch GP is een mooi circuit met veel variatie. Ik hoop dat er weer mooie gevechten ontstaan en dat we wat meer geluk hebben als dat we afgelopen weekend hadden!