Misschien wel het meest beroemde circuit in Engeland, Cadwell Park is een hele bijzondere baan die je net zoals Thruxton vorige keer met geen enkel circuit ter wereld kan vergelijken. Toch is het bijna het tegenovergestelde van Thruxton want waar dat onwijs snel en vlak is, is Cadwell Park onwijs technisch en smal en zit er natuurlijk de beroemde “jump” in. Cadwell is zeker niet mijn favoriete baan maar het is toch altijd bijzonder om hier te zijn met de vele fans en atmosfeer. Vanwege de Bank Holiday in Engeland op maandag vond deze wedstrijd plaats van zaterdag tot maandag.

Op zaterdag stonden zoals gewoonlijk de twee vrije trainingen op de planning. De weersvoorspellingen voor het hele weekend waren redelijk goed. Zonnig met een temperatuur rond de 20 graden, dit was wel eens lekker na de laatste twee races waar het boven de 30 graden was. De eerste vrije training verliep moeizaam. Vanaf het begin van de sessie had ik moeite bij het ingaan van de bochten. De motor drukte veel op de voorkant waardoor ik elke keer wijd ging en hem niet afgedraaid kreeg. Omdat de motor niet wilde draaien kon ik ook niet vroeg op het gas en verloor ik veel tijd. Voor de tweede training later die middag hadden we wat veranderingen gedaan en ondanks dat het probleem wel iets minder werd was het nog zeker niet verholpen. We reden nog op oude banden dus hopelijk zou het op zondag ochtend tijdens de kwalificatie met een nieuwe voorband beter gaan.

Naast de nieuwe band hadden we nog wat stevige veranderingen aan de voorkant gemaakt in de hoop het probleem te verhelpen en gelijk vanaf het begin was de motor een stuk beter. Ik had veel tijd goed te maken en ik wist dat ik er vanaf het begin van de sessie vol op moest om zo snel mogelijk mijn tijd naar beneden te krijgen. Ik wist een flink stuk van mijn tijd af te rijden in de eerste paar ronden maar al in de vijfde ronde ging het mis. Bij het aanremmen op het achterste rechte stuk kwam de achterkant van de motor los en sloeg opzij, hierdoor moest ik de rem wat loslaten zodat de achterkant weer op de grond kwam maar gelijk daarna kwam hij weer los. Tegen de tijd dat ik de motor weer stabiel had ging ik met veel te veel snelheid de bocht in. Zoals op bijna alle typische Engelse circuits zijn er totaal geen uitloop stroken en is alles naast de baan gras. Toen ik hier op kwam schoof de motor meteen onderuit en was de kwalificatie voor mij voorbij. Gelukkig viel de schade aan de motor mee en hadden we alles ruim voor de sprint race later die middag gerepareerd.

Ik had een vrij goede start en kon wat plekjes goedmaken maar op dit smalle circuit houd de ruimte al snel op met meer dan 30 rijders. Bij het uitkomen van de eerste bocht hield de ruimte op en moest ik van het gas waardoor ik de gewonnen plekken weer terug moest geven. Het probleem met het loskomen van de achterkant bij het aanremmen was net zoals in de kwalificatie nog aanwezig waardoor ik het moeilijk vond om te pushen op de remmen. Ik zat in het eerste gedeelte in een gevecht met nog twee rijders waarbij ik voorop het tempo hoog probeerde te houden. Toch miste ik nog wat snelheid van wat ik weet dat ik hier kan rijden en zo werd ik meegetrokken in het gevecht. Ik wist dat ik het van mijn uithoudingsvermogen moest hebben en wachtte tot het eind van de wedstrijd waarbij ik nog een keertje aan kon zetten en een gaatje wist te slaan naar de andere twee rijders. Ik finishte op een 22e plek algemeen en een 7e plek in mijn klasse maar was nog steeds niet comfortabel op de motor.

Voor de warm-up van maandag ochtend was het weer opeens omgeslagen. De voorspellingen van 20 graden en zon waren nu constant miezer. Het was een typische situatie waarbij het te hard regende voor slicks maar niet hard genoeg om echt iets van een regen set-up te proberen. We hadden nog wat veranderingen aan de motor gedaan maar helaas had het geen zin om de warm-up te rijden en dit te proberen dus net zoals de meeste rijders bleven we binnen.

Voor de hoofd race op maandag middag had ik opnieuw een goede start maar koos er dit keer voor om na bocht 1 aan de andere kant te zitten waardoor ik nu wel mijn gewonnen plekjes kon vasthouden. De veranderingen die we gedaan hadden hielpen jammer genoeg niet voldoende om me echt vertrouwen te geven in de voorkant van de motor. Ik wist dit keer wel bij mijn voorganger te blijven en trok dezelfde twee rijders van race 1 met me mee. Na een paar ronden kwam de safety car naar buiten en moesten we twee ronden rustig aan doen. Na de safety car probeerde ik weer mijn ritme constant te houden en niet te veel foutjes te maken. Dit lukte redelijk en net zoals in de eerste race begonnen de rijders rondom me steeds verder terug te vallen. Zelf kon ik het ritme goed volhouden en zo ging ik ze voorbij en reed ik bij ze weg om uiteindelijk te finishen op een 18e plek algemeen en een 5e plek in mijn klasse.

Het was een erg lastig weekend waarbij ik geen enkele sessie echt vertrouwen in de voorkant heb gehad. We hebben veel geprobeerd maar niets leek te helpen dus het is nu zaak om na te denken wat het probleem kan zijn en dit proberen op te lossen voor de volgende wedstrijd. Het is erg druk op dit punt in het seizoen dus aankomende woensdag vertrekken we alweer voor de volgende wedstrijd op Snetterton 300. Dit is weer een erg vlak circuit dus we gaan kijken of we hier meer progressie kunnen boeken!