Vorig weekend vond de tweede wedstrijd van het British Superbike kampioenschap plaats op het smalle circuit van Oulton Park. Dit is een echt Engels circuit met veel hoogteverschillen, blinde bochten en vooral heel veel hobbels. Geen makkelijk circuit dus en eentje waar ervaring je heel veel helpt. Het werd uiteindelijk een moeilijk weekend waarin ik geen enkel moment echt een goed ritme gehad heb.

Omdat het op maandag een feestdag was in Engeland reden we van zaterdag tot maandag. De weersvoorspellingen van het weekend waren redelijk bewolkt maar de temperatuur was wel aardig rond de 15 graden. Alleen op zondag zou er wat kans op regen zijn.

We begonnen zaterdag weer met twee vrije trainingen. Ik was al twee en een half jaar niet meer op Oulton Park geweest dus het was wel even wakker schrikken met de snelheid die de ervaren jongens hier gelijk vanaf de eerste rondjes hebben. De laatste keer dat ik hier geweest was reden we nog met een ander frame dus ook de afstelling was nog niet zeker. Ik had veel onstabiliteit in de motor en het vertrouwen aan de voorkant miste. Ik zat nog ver van de snelheid en was dan ook zeker nog niet tevreden. De tweede vrije training later op de dag ging wel al een stukje beter maar nog steeds was het gevoel met de motor niet super. Ik miste het vertrouwen en het ritme waardoor ik nog een hoop tijd te kort kwam zelfs op mijn eigen snelste tijd hier twee jaar geleden.

Op zondag hadden we twee sessies in de middag, om 14:15 de kwalificatie en om 17:00 de sprintrace. Het had zaterdag avond en zondag ochtend wel wat geregend maar de baan droogde snel op en het zag er naar uit droog te blijven. Echter een half uurtje voor onze kwalificatie begon het wel degelijk te regenen en leek het er op een natte sessie te worden. Voor de zekerheid toch maar de slicks meegenomen naar de pitlane en dat bleek de goede keuze. Gelijk vanaf het begin van de sessie was het merendeel van de baan al droog. Alleen twee bochten achterop het circuit in de bossen waren nog helemaal nat wat de bandenkeuze ingewikkeld maakt. We hebben het begin van de sessie even afgewacht en zijn uiteindelijk met een regenvoorband en een slick achterband gaan rijden. Het vertrouwen over de natte delen was echter niet goed waardoor ik daar wat teveel tijd verloor en uiteindelijk als 29e algemeen en 7e in mijn klasse kwalificeerde. Niet tevreden maar we moesten het ermee doen.

Met de sprint race later op de middag bleven de donkere wolken dreigend boven het circuit hangen en was het maar de vraag of we het droog zouden houden. Gelukkig regende het niet maar de race was ook niet echt super. Ik had een goede start en kon wat plekjes goedmaken. Een paar bochten verder kwam ik in het gedrang en werd ik weer naar achter gedrukt. Ik kon het tempo van het groepje voor me net niet bijhouden en zag ze langzaam wegrijden. Ik was zelf in gevecht met de motor en had een hoop momenten wat ervoor zorgde dat de rijder achter me er langs kon komen. De laatste paar rondjes heb ik geprobeerd hem nog in te halen maar ik kwam op de finishlijn net 0.093 seconden te kort en finishte op een 30e plek algemeen en 7e in mijn klasse.

Op maandag was het weer bewolkt maar gelukkig wel droog heel de dag. De hoofdrace vond pas om half 4 in de middag plaats. Ik had weer een goede start en kon het groepje voor me net bijhouden. In de beginfase kon ik langzaam maar zeker elk rondje iets dichter naar de rijder voor me rijden maar halverwege de race had ik een paar grote momenten waarbij de motor begon te slaan en ik bijna onderuit ging. Hierdoor verloor ik weer de aansluiting en kwam de rijder achter me erlangs. Ik kon hem redelijk goed volgen maar het vechten tegen de motor begon zijn tol te eisen op mijn onderarmen. Ik kreeg weer last van armpump en kon nauwelijks nog terugschakelen. Hierdoor moest ik het tempo iets laten zakken en kon ik niet meer in de aanval en finishte ik als 24e algemeen en 7e in mijn klasse.

Het was een teleurstellend weekend waar ik me geen enkel moment op mijn gemak gevoeld heb. Het ritme miste en we waren nog meer dan een seconde langzamer dan twee jaar geleden. Het is een weekend om snel te vergeten en te focussen op het volgende raceweekend over twee weken op het nationale circuit van Donington Park. Hier heb ik twee jaar geleden mijn pols gebroken maar het is wel een circuit wat me vrij goed ligt dus ik kijk er erg naar uit. Helaas zijn we dit weekend ook van de 3e plek in het kampioenschap gezakt naar de 5e plek dus hopelijk kunnen we in Donington Park weer wat meer punten scoren het weekend van 20-22 mei.