Eindelijk was het dan zover. Vier maanden na de aanvankelijke start van het seizoen 2020 mochten we het weekend van 7 augustus eindelijk beginnen! De eerste wedstrijd vond plaats op het nationale circuit van Donington Park. Een mooi circuit met veel hoogteverschillen en hoge snelheden. Dit jaar rijden we weer op een nieuw gebouwd frame door Brian van Chassis Factory dus veel mogelijkheid tot verbetering.

Op vrijdag hadden we twee vrije trainingen op het programma staan. Het was ontzettend warm met temperaturen die opliepen tot 32 graden. Het was dus hard werken op de motor op deze fysiek zware baan. Bijna alle rijders hadden een week van te voren al een dag getest op deze baan dus we hadden wel iets achterstand maar het gevoel kwam snel terug. De eerste training was vooral gefocust op weer in het ritme komen en het leren kennen van de baan. Al snel begon het vertrouwen te komen en zo kon ik mezelf steeds wat verbeteren. Aan het einde van de eerste sessie zat ik nog maar een paar tienden achter mijn snelste tijd hier.

’s Middags was de temperatuur allen maar verder opgelopen dus het was erg zwaar om veel ronden te rijden. We reden nog op oude banden maar ik voelde me al snel goed op de motor en het vertrouwen was er om te pushen. Ik was in deze tweede training dan ook al bijna een halve seconde sneller dan ik hier vorig jaar was dus een stap hadden we zeker al gezet. Het enige was dat iedereen dit jaar heel dicht op elkaar zat en ik dus als 23e algemeen eindigde en 10e in mijn klasse. Desondanks waren we tevreden!

Ook op zaterdag was het opnieuw warm en voor onze kwalificatie besloten we gelijk op nieuwe banden naar buiten te gaan. Ik zat met wat andere rijders op de baan maar het ging allemaal wat rommelig waardoor de echt snelle ronde er niet uit kon komen. Halverwege de sessie kwam ik even binnen om wat uit te rusten en een iets rustiger plekje op de baan op te zoeken. In de tweede helft kreeg ik weer erge last van opgepompte onderarmen, mede misschien omdat het begin van de sessie te veel energie had opgeëist met de andere rijders. Ik kon mijn tijd nog wel iets verbeteren maar er had zeker nog meer ingezeten dan de 24e startplek overall en 9e in mijn klasse. Toch waren we al bijna een seconde sneller dan vorig jaar!

De eerste race van 2020! Ik had een redelijke start en wisselde wat plekjes gedurende de eerste ronde. Ik kwam ongeveer op de zelfde plek terug en ik zat in een grote groep, voor mij zat iemand waarvan ik wist dat ik sneller was. Na twee ronden probeerde ik de motor ideaal uit te lijnen zodat ik er op start finish langs kon maar de achterkant begon bij het aanremmen erg te glijden en ik kwam hard op mijn voorganger af. Ik kon hem nog net ontwijken maar moest rechtdoor en door de grindbak. Toen ik terug kwam op de baan lag ik helemaal achteraan met grote achterstand en moest ik een inhaal race gaan rijden. Ik bleef de hele race constante ronden rijden en kwam stukje bij beetje dichterbij mijn voorgangers en haalden wat mensen in. Naar het einde van de wedstrijd begon ik weer last van mijn armen te krijgen toen ik bij een wat groter groepje terecht kwam. Voor dit groepje zat een tijdje niemand dus ik wist dat dit de laatste plekken waren die ik nog kon inhalen. Ik besloot even mijn rust te nemen en niet te overmoedig te worden. Elke ronde wist ik iemand voorbij te komen en in de laatste ronde reed ik genoeg weg om mijn plek te behouden. Ik eindigde de race uiteindelijk op een 19e plaats algemeen en 9e in mijn klasse. Niet ontevreden met de pace die ik gereden had maar het was zonde van mijn fout want we hadden veel hoger kunnen eindigen.

Voor de warm-up op zondag ochtend hadden we nog wat aanpassingen aan de achterkant van de motor gedaan die er voor moesten zorgen dat ik iets meer grip had bij het uitkomen van de bochten. De motor voelde gelijk goed aan en zonder al te veel moeite kon ik met de snelle jongens mee. Ik was alweer bijna even snel als in de kwalificatie toen ik op de beruchte Craner Curve aankwam, dit is de enige linker bocht op het circuit dus er gebeuren veel crashes. Dit keer was ik de pineut, in vijfde versnelling met een snelheid van rond de 185 km/h verloor ik de voorkant van de motor. Ikzelf en de motor begonnen te rollen en hierbij liep de motor veel schade op. Ikzelf ging ook hard rond en brak hierbij mijn pols op twee plekken. Dit is natuurlijk ontzettend zuur want hiermee is het seizoen eigenlijk al verpest voor het goed en wel begonnen was. Ik moet nu nog drie weken in het gips blijven dit betekend dat we in ieder geval ook de tweede en derde wedstrijd missen. Momenteel zitten we ook weer met corona maatregelen want Engeland heeft besloten dat je vanuit Nederland eerst 14 dagen in quarantaine moet dus ook dit maakt het dit jaar erg lastig voor ons. Het belangrijkste is nu om te genezen en dan kijken waar we kunnen rijden!